Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ τελετής 1-6-2014

Την Κυριακή 1 Ιουνίου 2014 στον χώρο του μνημείου για τους εκτελεσμένους αγωνιστές κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου μέσα στον περίβολο του Νοσοκομείου «η Σωτηρία» έγινε η καθιερωμένη τελετή τιμής και μνήμης  των αγωνιστών παρουσία πολλών συγγενών πρώτης και δεύτερης γενιάς  και συγκρατούμενων ανδρών και γυναικών των αγωνιστών.
Παραβρέθηκαν καταθέτοντας στεφάνια και άλικα γαρύφαλλα οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ κ.κ. Αθανασίου και Τσουκαλάς, εκπρόσωπος ΔΗΜ.ΑΡ η κ.Καλλιπολίτη, ΚΕΔΑ κ.Θεωνάς, ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Καισαριανής κ.Κοντόσταυλος, η αναπληρώτρια διοικήτρια του Νοσοκομείου «η Σωτηρία» κ.Γκογκοζώτου η πρώην δήμαρχος Ζωγράφου κ.Σακελλαρίδη.
Επίσης στεφάνια και γαρύφαλλα  κατετέθησαν από ΟΜΙΛΟ ΜΝΗΜΗΣ « ο Αττικός Τύμβος», ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ στην Κέρκυρα «ΛΑΖΑΡΕΤΟ», Κίνηση « η Γυναίκα στην Αντίσταση», ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «η Εθνική Αντίσταση», ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΟΝ, Π.Σ.Α.Ε.Ε.Α,  Π.Ο.Α.Ε.Α, Μουσείο Αη Στράτη και από πλήθος συγγενών των αγωνιστών. Ο «Αττικός Τύμβος» ευχαριστεί όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση καθώς επίσης και τους όποιους δημοσιογράφους ανταποκρίθηκαν στην πρόσκληση.

Εισαγωγικό σημείωμα της προέδρου του «Αττικού Τύμβου» κ. Ξανθίππης Παπαναστασίου – Πατμανίδου στην τελετή τιμής και  μνήμης στο μνημείο την 1 Ιουνίου 2014

Σας ευχαριστούμε για την παρουσία σας εδώ με τα εκατοντάδες ονόματα των εκτελεσμένων αγωνιστών συγγενών και φίλων των περισσότερων από εμάς χαραγμένα στο ατσάλι και την οξειδωμένη λαμαρίνα,  πιστοί στο προσκλητήριο τιμής και μνήμης.
H τελετή γίνεται με γνώμονα την ηθική της μετάδοσης της μνήμης, όπως αναφέρει ο Jacques hassoun. H ηθική αυτή εγγράφεται στη βαθύτερη πτυχή της ύπαρξή μας και της υποκειμενικότητας μας και απαιτεί από τον καθένα να προσφέρει στις επόμενες γενιές εκείνο που θα τους επιτρέψει να δεσμευτούν απέναντι στην ιστορία τους, δηλαδή απέναντι στον τρόπο με τον οποίο η ιστορία επινοεί τη ζωή τους, το θάνατό τους.
Απλοί άνθρωποι με μεγάλη ψυχή και θάρρος ήταν όλοι τους που δώσανε το πολυτιμότερο αγαθό τους, τη ζωή τους για να υπερασπιστούνε την τιμή τους και την ακεραιότητα της  πατρίδας τους.
Σας διαβάζω μία ακόμη από τις εκατοντάδες τελευταίες επιστολές που μας άφησαν για θύμηση και συμβουλές οι άνθρωποι λίγο πριν βρεθούν για πάντα στην άλλη όχθη και  πώς να αντιμετωπίσουμε την απώλειά τους.
Μας ενθαρρύνουν να δούμε τον χαμό τους σαν πράξη τιμητική, σαν επιβράβευση του αγώνα τους. Δεν ζητάνε εκδίκηση, ζητάνε όμως το αγωνιστικό τους φρόνημα να το μάθουμε και να το ακολουθήσουν παιδιά, ανίψια, συγγενείς για να μην υποκύπτουν σε υποσχέσεις σκοτεινές που μπορεί να υπονομεύουν τον λαό της πατρίδας τους.
Κι εμείς που δεν ξεχάσαμε την αυτοθυσία τους  και πιστοί στην ηθική της μετάδοσης της μνήμης  τους προσφέρουμε κάθε χρόνο λίγα λουλούδια του Μάη και ενός λεπτού σιγή για εσωτερική αναζήτηση και σύνδεση με το σκηνικό της βίαιης αναχώρησής τους.

Τελευταία επιστολή Γεώργιου Παντόπουλου (4-3-1948)

Στην αδελφούλα μου Λαμπρινή  4-3-48

Αγαπημένι μου Λαμπρινή γιά χαρά.
Αβριο το πρωί πεθένο και πεθένο σαν λαικός αγονιστής της εθνικής αντίστασης.
Να μην σε λιγίση ο θανατός μου
Τραγουδάμε και χορεβομε μέχρι τον τάφο.
 Λαμπρινή θα πάρης τον Κωστάκη και θα πάτε στη φυλακή.
Θα ζιτίσετε κάπιον κατάδικο λέγετε Χάρις. Να ζιτίσετε τα πράγματά μου όλα.
 Εκίνος θα σας τα δόση όλα.
Λαμπρινή το κεφάλι πάντα ψηλά η αγωνιστές ξέρουν να ζουν μα ξέρουν και να πεθένουν.
Δόσε τους τελεφτέους μου χερετισμούς στον θανάση κιρία του γιόργι Κρισταλία Μαρία Κώστα μιτέρα θία Κατίνα και όλους τους δικούς μας.
Σε φιλό για πάντα
Ο αδελφός σου Γεώργιος Παντόπουλος