Παρασκευή 14 Ιουνίου 2019

Tελετή στον Αττικό Τύμβο 9-6-2019








Εισαγωγικό σημείωμα της προέδρου Ξανθής Πατμανίδου-Παπαναστασίου στην τελετή στον Αττικό Τύμβο στις 9-6-2019

Στις 27-12-1998 για πρώτη φορά μαζευτήκαμε μερικοί συγγενείς, συναγωνιστές και συναγωνίστριες των εκτελεσμένων και εγκαινιάσαμε την βασική στήλη δωρεά του Δήμου Ζωγράφου με πρόταση της τότε Δημάρχου. Κ.Φωτεινής Σακελλαρίδου-Καμπιλαυκά. Ο αριθμός των εκτελεσμένων ήταν άγνωστος και χρειάστηκε πολύς κόπος και χρόνος να ολοκληρωθεί η έρευνα και να γίνουν τα μνημεία.
Στο τέλος του καλοκαιριού θα εκδοθεί το λεύκωμα του Αττικού Τύμβου με την ευγενική χορηγία της Βουλής των Ελλήνων. Θα περιγραφεί η διαδρομή της σύστασης του Ομίλου και θα περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που μπόρεσα να συγκεντρώσω κατά την έρευνα. Επίσης ιδιαίτερα στοιχεία απ’ όσα μας έδωσαν κατά καιρούς κάποιοι συγγενείς. Εάν κάποιοι από σας δεν έχουν φέρει και θέλουν να τα μοιραστούν ας έρθουν σ’ επαφή μαζί μου.
*
Κάποιοι από τους αγωνιστές που επέζησαν έγραψαν τις συνθήκες και το κλίμα διαβίωσης και έτσι μας άφησαν να καταλάβουμε το φρόνημα των αγωνιστών.
ΓΙΩΡΓΗΣ ΣΙΔΕΡΗΣ
Με αφιέρωση « στους γονείς μου, που χόρτασαν το μόχθο», το 1960 στη φυλακή της Αίγινας ο Γιώργης Σιδέρης αγωνιστής κρατούμενος σε πολλές φυλακές, έγραψε ένα βιβλίο για την ζωή και το έργο του μοναχικού αγωνιστή ποιητή Φώτη ΑΓΓΟΥΛΕ.
Σε κάποιες σελίδες περιγράφει το σκηνικό μιας νύχτας, που παίρνουν από τα κελιά κάποιους για εκτέλεση.
Γράφει: Είναι νύχτα. Η φυλακή κοιμάται.
Ένα ξερός κρότος πληγώνει τη σιωπή. Το βαρύ κλειδί στριφογυρνά μέσα στην κλειδαριά της κεντρικής κιγκλίδας. Είναι η φοβερή ώρα.. Κάποιους θα πάρουν πάλι απόψε για εκτέλεση. Οι μελλοθάνατοι πιάνουν τα φινιστρίνια κι ετοιμάζονται να δώσει ο καθένας τους το βροντερό παρών, στο προσκλητήριο του θανάτου.
Η κουστωδία των φυλάκων ξεκινά. Ανοίγουν ένα κελί και μετά ένα άλλο, κι ένα άλλο και μετά τη νεκρική σιγή, απλώνεται σ’ όλη τη φυλακή, ώσπου την κομματιάζει, το «Γειά σας αδέρφια» των μελλοθάνατων.
Τους κλειδώνουν στα κελιά της απομόνωσης.
Ξαγρυπνούν όλοι την αυγή. Κάποιος απ’ τους μελλοθάνατους απαγγέλλει τον «οδηγητή»
Δεν είμαι γω σπορά της τύχης…
Όταν τέλειωσε παίρνει το λόγο άλλος με νέα απαγγελία. Κι ύστερα κι άλλος.
Εκείνοι που μένουν στριμωγμένοι στα φινιστρίνια χειροκροτούν καθέναν που τελειώνει κι όλο κάποιο δάκρυ σιγοτρέμει για να ζυγιστεί στο κενό.
Η νύχτα τέλειωσε και ένα καμιόνι σταμάτησε μπροστά στο κτήριο της φυλακής.
Οι κρατούμενοι βγαίνουν ένας ένας στο διάζωμα και όλοι μαζί αφήνουν το τελευταίο αντίο και τους απαντούν ξέφρενες χίλιες φωνές από αμέτρητα φινιστρίνια που μοιάζουν με ανοιγμένες καρδιές.
Σταθήτε, σταθήτε ακούστηκε μια φωνή από ένα κελί.
Θα πω μια απαγγελία που έγραψε απόψε ο Φώτης Αγγουλές.
Απαγγέλλει με βροντερή φωνή.


Ώρα καλή συνταξιδιώτες, ώρα σας καλή,
Που φεύγετε αφ΄ την άβυσσο και για τον ήλιο πάτε,
Την αλυσσίδα μου κρατώ μη σέρνεται και κρουταλεί,
Ν’ ακούσω το τραγούδι σας, καθώς περνάτε.
***
Βάλτε ρυθμό στο βήμα σας και στο τραγούδι σας θυμό,
ξυπόλητοι περάσαμε της δυστυχίας τον ποταμό
κι ήταν το ρέμα δυνατό και θυμωμένη η Λάμια,
κι είχε ριγμένα στο βυθό, κοπανισμένα τζάμια.
***
Ώρα καλή συνταξιδιώτες, ώρα σας καλή,
κεντώ στο μισοσκόταδο έναν ήλιο για κονκάρδα,
την αλυσσίδα μου κρατώ, μη σέρνεται και κρουταλεί,
απόψε που σταυρώνεται σαν το Χριστό η Ελλάδα.

Το Δ.Συμβούλιο του Αττικού Τύμβου ευχαριστεί θερμά όλους εσάς για την παρουσία σας εδώ που ο σεβασμός στην αξιοπρέπεια του ατόμου επιφύλαξε σε τόσους πολλούς μια θέση σ’ αυτά τα βιβλία της μνήμης.
Την τελετή τιμούν με την παρουσία τους
1.Ο αξιότιμος πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ.Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ
-ΥΠΟΥΡΓΟΙ
Κ.ΒΙΤΣΑΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ
-ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Διαρκούς Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου κ.ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ
Η βουλευτής κ.Σοφία ΒΟΥΛΤΕΨΗ ως εκπρόσωπος της Ν.Δημοκρατίας
-ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ο αντ/ρχης Δυτικής Αττικής κ.Σπ.Τζόκας
-ΔΗΜΑΡΧΟΙ
1. κ.ΤΙΝΑ ΚΑΦΑΤΣΑΚΗ Δήμαρχος Ζωγράφου
- Ο αναπλ.Διοικητής του Νος.Σωτηρία κ.ΑΝΤΩΝΗΣ ΚΟΥΦΑΚΗΣ με τις θερμές ευχαριστίες μας για την φιλοξενία του μνημείου.
-Επιστημονικό, νοσηλευτικό, διοικητικό προσωπικό του Νοσ. Σωτηρία
-Εκπρόσωποι του συλλόγου εργαζομένων
- Αγωνιστές και αγωνίστριες
-Εκπρόσωποι σωματείων εκτελεσμένων αγωνιστών, αντιστασιακών οργανώσεων φυλακισμένων και εξόριστων ανδρών και γυναικών.

ΚΑΤΑΘΕΣΕΙΣ ΣΤΕΦΑΝΩΝ και Γαρύφαλλων
Ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ.Ν.ΒΟΥΤΣΗΣ
Ο κ.Αντώνης ΚΟΥΦΑΚΗΣ αναπλ.Διοικητής του Νος.ΣΩΤΗΡΙΑ
Ο πρώην υπουργός κ.ΒΙΤΣΑΣ
Ο αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής κ.Σπύρος ΤΖΟΚΑΣ
Η Δήμαρχος ΖΩΓΡΑΦΟΥ κ.Τίνα ΚΑΦΑΤΣΑΚΗ
Η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ κ. Χαρά Καφαντάρη
Η βουλευτής της Ν.Δ κ.Σοφία ΒΟΥΛΤΕΨΗ
Για τον ΑΤΤΙΚΟ ΤΥΜΒΟ η Ταμίας ΑΛΕΚΑ ΜΠΕΡΕΤΣΟΥ
Για το Σωματείο ΛΑΖΑΡΕΤΟ ο πρόεδρος Σπύρος ΤΑΝΤΑΛΙΔΗΣ
Για τον ΠΣΑΕΕΑ ο πρόεδρος Δ.ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΠΟΥΛΟΣ
Για την ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ η Ελλη ΠΡΩΤΟΓΕΡΕΛΛΗ
Για τις φυλακισμένες γυναίκες η Φιφή ΠΡΩΤΟΓΕΡΕΛΛΗ
Για τις εξόριστες η Ξανθή Πατμανίδου - Παπαναστασίου
Για τον ΣΦΕΑ ο βουλευτής κ.Γιάννης ΜΠΑΛΑΦΑΣ
Για τον σύλλογο εργαζομένων η κ.Αμαλία ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΥ
και πλήθος συγγενών των εκτελεσμένων

Τρίτη 29 Μαΐου 2018

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ τελετής τιμής και μνήμης της 27ης Μαΐου 2018

Την Κυριακή 27 Μαΐου 2018 ώρα 11.00 πραγματοποιήθηκε για μια ακόμη φορά στον χώρο του μνημείου για τους εκτελεσμένους αγωνιστές κατά την περίοδο της Κατοχής και του Εμφυλίου μέσα στον περίβολο του Νοσοκομείου «η Σωτηρία» η καθιερωμένη τελετή τιμής και μνήμης των αγωνιστών παρουσία πολλών συγγενών πρώτης και δεύτερης γενιάς και συγκρατούμενων ανδρών και γυναικών των αγωνιστών

Παραβρέθηκαν καταθέτοντας στεφάνια και άλικα γαρύφαλλα οι:
-Ο κ .ΣΤΡΑΤΗΣ Κωνσταντίνος υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης καταθέτοντας το στεφάνι του Πρωθυπουργού.
-Η κ. ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ Χαρά βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπώντας τον πρόεδρο της Βουλής κ . Ν.ΒΟΥΤΣΗ
-Η κ. ΒΟΥΛΤΕΨΗ Σοφία εκπροσωπώντας την ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
-Ο κ. ΣΠΥΡΟΣ ΤΖΟΚΑΣ αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής
-Η κ. ΤΙΝΑ ΚΑΦΑΤΣΑΚΗ δήμαρχος Ζωγράφου
-Η πρώην Δήμαρχος Ζωγράφου κ.Σακελλαρίδη- Καμπιλαυκά Φωτεινή
-Ο κ. ΚΟΥΦΑΚΗΣ Αντώνης αναπληρωτής Διοικητής του Γ.Ν.Ν.Θ.Α Σωτηρία
-Η κ. ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΥ Αμαλία εκπρόσωπος του σωματείου εργαζομένων
- ο ΟΜΙΛΟΣ ΜΝΗΜΗΣ « ο Αττικός Τύμβος»,
- «ΛΑΖΑΡΕΤΟ»ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ -Κέρκυρα
-Κίνηση «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ»
-ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
-ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ,
-ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «η Εθνική Αντίσταση»,
-Π.Σ.Α.Ε.Ε.Α
-ΠΟΑΕΑ
-ΣΦΕΑ
-ΣΥΡΙΖΑ Πετραλώνων
-Ο κ. ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΣ εκπροσωπώντας το εθνικό συμβούλιο για την διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς Ελλάδα
-Και πλήθος συγγενών και συγκρατούμενων των αγωνιστών που έπεσαν από βόλια των κατακτητών και των ελλήνων συνεργατών τους.

Ο «Αττικός Τύμβος» ευχαριστεί θερμά όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση
Με τιμή για τον Αττικό Τύμβο
η πρόεδρος
Ξανθίππη Παπαναστασίου- Πατμανίδου, αδελφή εκτελεσμένου στο Γουδί

Δευτέρα 28 Μαΐου 2018

Εισαγωγικό σημείωμα στην τελετή τιμής και μνήμης στον Αττικό Τύμβο την 27-5-2018

Το βάρος της ηθικής δέσμευσης
«ο ελεύθερος άνθρωπος δεν σκέφτεται ποτέ τη φυγή»

Το γεγονός
Το ξημέρωμα της 25ης Ιουνίου 1948 οι 20 του Ναυτικού τουφεκίστηκαν στον μικρό άδεντρο λοφίσκο πίσω από τη μάντρα του σανατορίου «η Σωτηρία». Εκεί βρίσκονταν από πολύ νωρίς τα πενταμελή εκτελεστικά αποσπάσματα, δύναμη χωροφυλακής και αντιπροσωπείες των σωμάτων Ασφαλείας. Ο στρατιωτικός ιερέας τους είχε επισκεφθεί στη φυλακή στις 3.30 και δέχτηκαν την θεία Μετάληψη όπως ανέφερε.
Στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» στις 26-6-1948 δημοσιογράφος περιγράφει
« Αλλ’ είναι 5.15 και ο ήλιος έχει φωτίσει και χρυσώσει το τοπίο. Τα πάντα είναι έτοιμα. Διαβάζεται η απόφαση του Στρατοδικείου. Τα αποσπάσματα έχουν παρουσιάσει όπλα. Οι τελευταίες στιγμές ζωής των μελλοθανάτων. Μια σιγή λίγων δευτερολέπτων πρώτα, κι ύστερα το ξέσπασμα της ψυχολογίας της παραζάλης. Αρχίζουν πρώτοι οι σαμποτέρ του Ναυτικού. Ψάλλουν τον Εθνικό Ύμνο. Ψάλλουν δυνατά και πολλές στροφές. Τα πενταμελή αποσπάσματα έχουν υψώσει τις κάννες τους. Τα πάντα κατόπιν γίνονται με την ταχύτητα της αστραπής. Τα παραγγέλματα «επί σκοπόν», πυρ, οι τριγμοί της σκανδάλης, το σφύριγμα των σφαιρών, η ομοβροντία. Οι σφαίρες καθώς σχίζουν τα κορμιά και σφηνώνονται στο λοφίσκο τινάσσουν ένα πελώριο νέφος σκόνης και καπνού. Κατόπιν ο επίλογος του επιλόγου. Οι χαριστικές βολές κεντούν τα κεφάλια των τουφεκισθέντων. Ύστερα γαλήνη και ηρεμία, ο θάνατός τους είχε οριστικώς αποδώσει. Είκοσι πτώματα κείνται εκτάδην..»
Μια γυναίκα από χωριό ντυμένη με τη μακριά σουρωτή φούστα, τη μαντήλα και χυμένα τα μαλλιά της συνοδευόμενη από γυναίκες που μοιρολογούσαν φώναζε στο νεκροταφείο «μην είδατε το πιο ωραίο αγόρι του κόσμου;»
Κόσμος μαζεμένος, χαμένος, κλαίγοντας, γύρευε από τον εργάτη εκεί ο καθένας τον δικό του, δίνοντας πληροφορίες για ρούχα χαρακτηριστικά.
Ένας αυτόπτης μάρτυρας έγραψε. «Την ώρα της εκτέλεσης τους είπαν να γράψουν σε χαρτάκια τα ονόματά τους. Τους φόρτωσαν σωρηδόν και τους έχωσαν σε ατομικούς τάφους στο Γ. Νεκροταφείο. Πήγα αργότερα εκεί , όπως και μερικοί άλλοι, οι πιο ψύχραιμοι, γιατί παντού κρύβονταν μάτια. Ρώτησα που είναι ο τάδε και μου είπε ο νεκροθάφτης «τι λες παιδί μου, που ξέρω εγώ, εδώ κάθε τόσο γεμίζουν ομαδικούς τάφους, μπορεί κανείς να βρει το δικό του;»
Αυτά έγιναν στην Ελλάδα στην δική μας πατρίδα, με τις προγονικές εντολές για τον σεβασμό που οφείλουμε στους νεκρούς μας και την τελετουργία που πρέπει να ακολουθούμε χωρίς να ερευνούμε εάν ο νεκρός λέγεται Ετεοκλής η Πολυνείκης γιατί εμείς οι Αντιγόνες ξέρουμε το βάρος της ηθικής δέσμευσης και την υποχρέωσή μας να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Έχουμε ένα φορτίο που πρέπει να το κουβαλάμε και να το διαχειριζόμαστε με σύνεση και λογική για να αποτρέπουμε κάθε νέα προσπάθεια αναβίωσης της φοβερής εκείνης εποχής που κατέδιδε ο γείτονας τον γείτονα, ο συγγενής τον συγγενή και ο συντοπίτης τον συντοπίτη για χάρη μιας ανταμοιβής που εξαφάνιζε κάθε ηθικό φραγμό και καταρράκωνε ουσιαστικά τις αξίες του ανθρώπου.
Σε μας πέφτει η βαριά κληρονομιά να δώσουμε το νόημα της θυσίας των αγωνιστών με απλή διήγηση της ζωής τους και να ενημερώσουμε τις αποπροσανατολισμένες νέες γενιές που παραπαίουν ανάμεσα στο ασήμαντο και στο σημαντικό λόγω υπερ-πληροφόρησης με την όλο και πιο γρήγορη ανανέωση της τεχνολογίας και τελικά της απαξίωσης των σημαντικών στιγμών και αντικατάστασής τους από εφήμερες ίσως και άσκοπες επαφές κι αναζητήσεις. Η μοναξιά και η απελπισία οδηγούν σε χρήση μέσων λήθης και η επαφή με τις αξίες γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Η αμφισβήτηση των νέων ανθρώπων έχει την οδυνηρή εξήγησή της. Η εκμετάλλευση του νεανικού ενθουσιασμού από επαγγελματίες πολιτικάντηδες οδήγησε σε απομόνωση και άρνηση της θυσίας για ιδανικά.
Ας βάλουμε όλοι και όλες τα δυνατά μας να βρούμε τρόπους επαφής με την νεολαία που διψάει μεν να μάθει αλλά δεν εμπιστεύεται το σύστημα που της στερεί την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή.
ΞΑΝΘΗ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ -ΠΑΤΜΑΝΙΔΟΥ
προέδρος του ομίλου μνήμης Αττικός Τύμβος



Τρίτη 30 Μαΐου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ τελετής τιμής και μνήμης της 28ης Μαΐου 2017

ΟΜΙΛΟΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ
 « Ο ΑΤΤΙΚΟΣ ΤΥΜΒΟΣ» περιόδου 1941 -1952
 
 Την Κυριακή 28 Μαΐου 2017 ώρα 11.00  παρά την συνεχή βροχή πραγματοποιήθηκε 
στον χώρο του μνημείου για τους εκτελεσμένους αγωνιστές κατά την περίοδο
της Κατοχής και του Εμφυλίου μέσα στον περίβολο του Νοσοκομείου «η Σωτηρία»
η καθιερωμένη τελετή τιμής και μνήμης  των αγωνιστών παρουσία πολλών συγγενών 
πρώτης και δεύτερης γενιάς  και συγκρατούμενων ανδρών και γυναικών των αγωνιστών.
Η βασική τελετή έγινε στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου που παραχωρήθηκε ευγενώς
από τον αναπληρωτή διοικητή κ. Κουφάκη Αντώνιο 
και η κατάθεση στεφάνων και λουλουδιών
στο μνημείο

Παραβρέθηκαν καταθέτοντας στεφάνια και άλικα γαρύφαλλα οι: 
-Ο  κ .ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΠΑΛΑΦΑΣ υφυπουργός μεταναστευτικής πολιτικής ως εκπρόσωπος 
της Κυβέρνησης καταθέτοντας το στεφάνι του Πρωθυπουργού.
-Η κ. ΧΑΡΑ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗ βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπώντας
 τον πρόεδρο της Βουλής κ . Ν.ΒΟΥΤΣΗ 
-Ο κ. ΣΠΥΡΟΣ ΤΖΟΚΑΣ αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής 
-Η κ.ΤΙΝΑ ΚΑΦΑΤΣΑΚΗ δήμαρχος Ζωγράφου 
-Εκπρόσωπος του Δημάρχου Καισαριανής κ. ΣΤΑΜΕΛΟΥ
-ΟΜΙΛΟΣ  ΜΝΗΜΗΣ « ο Αττικός Τύμβος»,
-ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΚΤΕΛΕΣΜΕΝΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ στην Κέρκυρα «ΛΑΖΑΡΕΤΟ», 
-Κίνηση «Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ»
-ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
 -ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΞΟΡΙΣΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ,
 -ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ «η Εθνική Αντίσταση»,
 -ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΟΝ, 
-Π.Σ.Α.Ε.Ε.Α,
-ΣΦΕΑ
-κ.ΘΕΩΝΑΣ
-Ο κ.ΚΟΥΦΑΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ αναπληρωτής διοικητής
-κ. ΑΜΑΛΙΑ ΝΙΚΟΛΑΚΑΚΟΥ εκπρόσωπος σωματείου εργαζομένων
 του νοσοκομείου «η Σωτηρία»
και  πλήθος συγγενών και συγκρατούμενων των αγωνιστών που έπεσαν από βόλια 
των κατακτητών και των ελλήνων συνεργατών τους.
Ο «Αττικός Τύμβος» ευχαριστεί όλους όσοι τίμησαν με την παρουσία τους
 την εκδήλωση παρά τις αντίξοες καιρικές συνθήκες                                                
Με τιμή για τον Αττικό Τύμβο 
η πρόεδρος
ΞΑΝΘΗ ΠΑΤΜΑΝΙΔΟΥ  - ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΤΑΣΙΟΥ .

Εισαγωγικό σημείωμα προέδρου Αττικού Τύμβου Ξανθής Πατμανίδου – Παπαναστασίου για την τελετή της 28ης Μάη 2017

Η Μελλοθάνατη Αλίκη στο τελευταίο της γράμμα γράφει

Απόψε αγαπημένοι μου πρέπει Να κοιμηθούν τα όνειρά μου .Πόσο βιάζεται ο χρόνος Δίπλωσε χρόνε, δίπλωσε Τ’ ακούραστα φτερά σου, Ώρες γλυκές μην τρέχετε, Σταθείτε μια στιγμή
Η Αλίκη Γ. Τσουκαλά εκτελέστηκε 16 Απριλίου 1949
Η απόφαση του στρατοδικείου στη δίκη που διήρκεσε από 15/3 έως 5/4/1949
ήταν ότι « αποβαίνει επιβλαβής δια την πατρίδα και καταδικάζεται
«δις εις θάνατον» .
Μέχρι το ξημέρωμα της 16ης Απριλίου που εκτελείται μένει στην αναμονή. Είναι σήμερα η σειρά της η μήπως αύριο η μεθαύριο. Ποιος μπορεί να αναλογιστεί το μαρτύριο της προσμονής; Όταν ήρθε οριστικά η στιγμή της γράφει το τελευταίο της γράμμα.
Σας διαβάζω μερικά μικρά αποσπάσματα

« Δεν φανταζόμουνα ποτέ πόσο πολύτιμη κι ωραία είναι η ζωή. Αν μπορούσε κανείς να μου το πει πρωτύτερα και να τον πιστέψω θα πρόσεχα πολύ στο πέρασμά της…….
Θα έμενα ξάγρυπνη τις νύχτες για να είχα τώρα ζήσει διπλή τη μικρή μου ζωή (αλήθεια δεν έκλεισα ακόμη τα εικοσιένα μου χρόνια..)……………
Τούτες τις τελευταίες μέρες πρόσεξα όλους τους ήχους.
Ένιωσα ως μέσα στην καρδιά μου τα μηνύματα της Άνοιξης που έρχεται και θα είναι η τελευταία της λιγόχρονης ζωής μου.
Ακούω από πάνω μου τα βήματα των μελλοθανάτων… το βήχα τους… κι αυτή τους την παράξενη για μένα ευθυμία. Γιατί πεθαίνουν; Ζήσαν τόσο πολύ για να είναι ευχαριστημένοι με το θάνατό τους;
Αλήθεια κι εμένα γιατί να με σκοτώσουν. Πως δεν μ’ αφήνουν να εκπληρώσω τον μεγάλο μου προορισμό σαν γυναίκα στη ζωή;
Γιατί δεν μ’ αφήνουν να γνωρίσω το μεγάλο συναίσθημα της μητρότητας και την μεγάλη στιγμή της φύσεως;
Ήθελα κι εγώ να στήσω νοικοκυριό, να γεννήσω παιδιά, να τα φροντίζω. Να μου αρρωστήσουν και να ξαγρυπνώ πάνω από την κούνια τους.
Απόψε ίσως να’ ταν η τελευταία δύση που θαύμασα.»

Η ενηλικίωση επίσημα γινόταν στα εικοσιένα χρόνια.\
Έχουμε όμως ανήλικα παιδιά εκτελεσμένα σαν προδότες της πατρίδας επειδή μπήκαν στον αγώνα κατά των κατακτητών.
Βασανισμένα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γυάρο και την Μακρόνησο όπου δεν φορούν μπερέ με το στέμμα και το βάζουν στο κεφάλι ενός σκύλου του στρατοπέδου. Τιμωρούνται πολύ σκληρά γι’ αυτό με καψόνια.

Τα 15χρονα και 16χρονα που μπήκαν στην ΕΠΟΝ γίνονται αέρας που τρέχει σ’ όλες τις γωνιές της Ελλάδας, μεταφέρουν μηνύματα και οργανώνουν τα απληροφόρητα παιδιά τι σημαίνει η λέξη και η πράξη αντίσταση.

Δεν έχουμε πολλές περιγραφές εκτέλεσης με φωτογραφικό υλικό έχουμε όμως στο αρχείο μας την πρώτη εκτέλεση στο Γουδή που έγινε παρουσία, όπως περιγράφει ο δημοσιογράφος, πολλών στρατιωτών, αστυνομικών και δημοσιογράφων εκτός από τον Κυβερνητικό Επίτροπο και τους υπόλοιπους που ορίζει ο Νόμος να επιβάλλουν την ποινή της «Νεμέσεως» και είναι αυτή των Κονδύλη, Διαμαντή, Πολυκράτη και Κοπανά. Οι ηλικίες τους 20,22,19,19 ετών.
Στον Διαμαντή, διευκρινίζεται από τον δημοσιογράφο, χρειάστηκε να του δοθεί χαριστική βολή τρεις φορές για να μείνει άψυχος.
Έτσι άρχισε ο χορός των εκτελέσεων το 1947 και κράτησε μέχρι το 1952 στέλνοντας στο απόσπασμα όλο τον ανθό της νιότης του ελληνικού λαού.